In veel gezinnen begint de dag stressvol. Er moeten een heleboel zaken geregeld worden voordat je je kinderen, liefst op tijd, op school af kunt leveren. In de meeste gezinnen is er een strakke planning waar oponthoud niet gewenst wordt. Maar in de dagelijkse praktijk gebeurt er gemakkelijk iets onverwachts. Iemand doet zich bijvoorbeeld pijn, een beker melk valt om of je kind kan zijn gymschoenen nergens vinden. Enfin je voelt de spanning al oplopen, want school, opvang of werk wachten niet.

Als je spanning ervaart dan heb je een korter lontje en reageer je net iets minder vriendelijk en gepast op je kind. Je kind voelt zich aangevallen of niet begrepen en voordat je het weet zit je ook nog in een vette discussie of conflict. En dan is de dag nog pas net begonnen…

Voor zowel ouder als kind is dit totaal niet prettig. De dag begint negatief, het kost je veel energie en de relatie met je kind moet je weer zien te herstellen later op de dag.

Mijn zoon kon er ‘s ochtends ook wat van. Vier van de vijf dagen vertrok hij te laat naar school. Iedere ochtend herinnerde ik hem eraan hoe laat het op dat moment was en somde dan op wat hij allemaal nog moest doen. Hoe meer ik onder aan de trap stond te roepen hoe gespannener de sfeer werd. Vaak namen we geïrriteerd afscheid van elkaar. Ik was dit beu en besloot het anders te gaan doen. Voortaan zou ik niet meer mopperen en hem achter zijn broek aan zitten, maar hem de ruimte geven om op zijn eigen tempo de zaken te doen. Zou hij te laat komen, dan was dat zijn verantwoordelijkheid. Ik had hem niet op de hoogte gebracht van mijn plan. De eerste dag was hij op tijd en de volgende 2 schoolweken ook. Pas toen durfde ik hem te vragen hoe het toch kwam dat hij voortaan altijd op tijd klaar was. Hij antwoordde: Mam je zeurt niet meer, en daardoor kan ik tenminste opschieten. Al mijn opdrachten, waarschuwingen en gemopper hielden hem af van de dingen die hij moest doen.

Wat helpt om de dag rustig te kunnen beginnen?

• Organisatie: Als je iedere dag tegen hetzelfde aanloopt, dan kun je kijken hoe je dat anders kunt organiseren. Je kunt bijvoorbeeld ’s avonds kleding klaar leggen in plaats van ’s ochtends nog moeten kiezen. De tafel kun je de avond van te voren al grotendeels dekken zodat je niet ’s ochtends alles nog moet klaar zetten. Bedenk wat kan helpen om de ochtend zo makkelijk mogelijk te laten verlopen.
• Tijd: Zorg dat er voldoende tijd is om rustig op te staan, aan te kleden, te eten, tanden te poetsen etc. Wees reëel, je hebt ochtend- en avondmensen en de één is daardoor sneller dan de ander. Probeer aan te sluiten bij wat je kind nodig heeft en prettig vindt en reserveer daar voldoende tijd voor.
• Structuur: Het is prettig als iedere ochtend hetzelfde verloopt. Je hoeft er niet over na te denken en dat geeft het minste stress. Vindt je kind het lastig om die structuur zich eigen te maken? Maak dan een planning op een bord ter herinnering. Je kind kan dan zelf kijken op het bord en jij hoeft hem niet op zijn huid te zitten.
• Rust: Het allerbelangrijkste is dat je zelf de rust bewaart. Bedenk wat jij nodig hebt om zelf de dag rustig te kunnen starten. Zet je bijvoorbeeld de wekker wat eerder om nog even te kunnen mijmeren, vind je het lekker om even met je kinderen in het bed te knuffelen of vind je het juist fijn als jij al helemaal aangekleed de kinderen wekt? Hoe relaxter jij bent, hoe flexibeler je kunt reageren op onverwachte zaken.

Als de sfeer ontspannen is kun je op een veel positievere wijze op je kind reageren, kun je zaken beter relativeren en heb je meer oog voor waar je je kind mee kunt helpen.

Vanochtend was mijn zoon weer een keertje erg laat. Ik schrok toen ik op de klok keek en wilde hem gaan aansporen door te zeggen dat hij op moest schieten. Net op tijd bedacht ik me dat hij natuurlijk zelf ook op de klok kan kijken en dat hij waarschijnlijk al aan het haasten is. Ik vroeg waar ik hem bij kon helpen. Hij vroeg of ik zijn lunch in de tas kon doen, dan kon hij nog even terug naar zijn kamer om het huiswerk te pakken. Die was hij gisteravond vergeten in zijn tas te stoppen. Bijna was ik weer in mijn oude patroon gestapt van waarschuwen en stressen. Gelukkig bedacht ik me net op tijd dat ik zelf ook graag een beetje steun en hulp kan gebruiken als ik dreig te laat te komen.