Ik krijg regelmatig de vraag van ouders hoe ze om moeten gaan met hevige emoties van hun kind. Het liefste willen ze dat de emoties verminderen en weten hoe ze hun kind daarbij kunnen begeleiden. Ik maak ouders er bewust van dat ze hun kind kunnen helpen door juist aandacht te schenken aan de emotie, er erkenning voor te geven, het er even te laten zijn. Ouders geven aan dat ze het ongemakkelijk of moeilijk vinden om met emoties om te gaan, laat staan ze extra aandacht te geven.

Ik weet zelf goed hoe lastig dat is. In mijn eigen opvoeding heb ik ook niet geleerd om met emoties om te gaan. Wij kregen de overtuigingen mee dat echte kerels niet huilen en dat een emmer vrouwentranen niet meer dan een kwartje waard was. In mijn familie was er veel verdriet over jong overleden familieleden. Na een uitvaart kon mijn moeder trots vertellen dat ze haar verdriet had kunnen inhouden en niet erg gehuild had.

Het voelde zwak en kwetsbaar als ik al een keer overmand werd.

Jarenlang vond ik het “not done” om mijn emoties zoals boosheid en verdriet openlijk te uiten. Het voelde zwak en kwetsbaar als ik al een keer overmand werd. Het lukte me aardig om ze onder controle te houden. Totdat ik moeder werd…. Emoties overspoelden mij en konden alle kanten op gaan. Ik was smoorverliefd op mijn kinderen, voelde mij enorm angstig worden als ik ze even uit het oog was verloren of werd boos en onmachtig als ze niet naar mij luisterden. Het ouderschap maakte me gevoeliger en emotioneler.

Daarnaast hebben je eigen kinderen de gave om emoties van jou aan te voelen. Je kind ziet bijvoorbeeld dat je blij doet, maar voelt je onderdrukte boosheid. Om te weten of die boosheid met hem te maken heeft zal je kind je gaan uitdagen om boos te worden. Vaak zie je ook dat het kind de onderdrukte emotie van de ouder spiegelt door bijvoorbeeld angstig gedrag te laten zien als de ouder veel angst voelt of door woedebuien te krijgen als ouders regelmatig hun boosheid onderdrukken. Je kind dwingt je om uiting te geven aan je emoties.

Emoties leren ons onze behoeften te ontdekken.

Inmiddels heb ik geleerd aandacht aan mijn emoties te schenken, omdat ze mij vertellen hoe het met me gaat en wat ik nodig heb. Emoties leren ons onze behoeften te ontdekken. En dat is belangrijk. Want als we onze behoeften niet kunnen vervullen zijn we niet gelukkig. En als we lang niet naar onze gevoelens en behoeften hebben geluisterd lopen we ook nog kans ziek te worden.

Aandacht schenken aan de emotie zorgt dat ik het toe laat om te voelen. Dat kan soms best even hevig zijn, maar dat duurt nooit erg lang. Het geeft al snel een gevoel van opluchting, inzicht in wat er speelt en waar ik eigenlijk behoefte aan heb. In de relatie kan ik dat aan de ander vertellen of ik zorg zelf dat er aan mijn behoefte wordt voldaan. Zo weet ik bijvoorbeeld dat ik chagrijnig word als ik moe ben. Ik ga dan op alles en iedereen lopen mopperen, terwijl ik ook kan zeggen dat ik erg moe ben en graag hulp zou willen, zodat ik even kan rusten.

Door bewust te worden van je eigen emoties krijg je de keuze hoe je ermee omgaat.

Door bewust te worden van je eigen emoties krijg je de keuze hoe je ermee omgaat en dat geeft pas echt controle. Je kunt alle energie die het kost om te controleren en onderdrukken nu gebruiken om inzicht te krijgen in jezelf en je hart meer te gaan volgen. En dat is wat wij onze kinderen toch ook gunnen?!

Door aandacht te schenken aan je eigen emoties leer je ook meer oog te hebben voor de behoeftes van jouw kind. Je kunt je kind helpen door de emotie te benoemen, zo leert je kind de verschillende emoties beter herkennen bij zichzelf en de ander. Vervolgens kan je de behoefte van je kind benoemen en samen kijken hoe daar aan tegemoet gekomen kan worden. Uiting mogen geven aan een emotie door even flink te schreeuwen of te huilen kan voor een kind ook heel bevrijdend werken.

Dus laat je kind hevige emoties zien en vind je het moeilijk daar mee om te gaan? Heb aandacht voor je eigen emoties. Wat voel je en wat zegt je dat? Als je daar ruimte aan geeft voel je vanzelf de ruimte voor de emotie van je kind en kun je er voor hem zijn zonder er iets van te vinden of het op te willen lossen. Je kind voelt zich door jou gezien en gehoord. Dit heeft een positieve invloed op jullie band en helpt je kind om te leren gaan met zijn eigen emoties.

Menu