Ik heb er een kind bij, verzucht de moeder, als ze wijst naar haar partner. Ze heeft het gevoel dat hij haar tegenwerkt en dat ze daardoor alles zelf moet doen.
Ik vertrouw mijn ex-partner niet zegt een vader. Ze kijkt niet naar ze om als de kinderen bij haar zijn, dus ik zorg steeds vaker voor hen. Als ze niet naar haar toe willen, hoeven ze van mij niet.
Ouders verzuchten dat ze niet op 1 lijn zitten. Ze zijn het niet eens over de aanpak van hun kinderen. Hij verwijt haar inconsequent te zijn, zij vindt dat hij veel te streng is.
Dit zijn een aantal uitspraken uit mijn praktijk voor ouders en opvoeders. Ik kom het regelmatig tegen dat ouders niet goed samenwerken. Vaak streven ze wel dezelfde normen en waarden na, maar is de invulling of de aanpak daarvan anders. Ouders raken daardoor in discussie of krijgen zelfs ruzie, helaas vaak in het bijzijn van de kinderen. Als ze er samen niet uitkomen verliezen ze langzamerhand het vertrouwen in de andere ouder. Samen praten over de opvoeding vindt niet meer plaats. Je doet je eigen ding, omdat je vindt dat dat het juiste is. Afspraken gaan hoogstens nog over praktische zaken, zoals bijvoorbeeld wie de kinderen haalt en hoe laat er gegeten wordt.
Je kunt je wel een voorstelling maken, wat dit doet met je kind. Het houdt van beiden, maar weet niet naar wie hij nu moet luisteren. Het stelt dezelfde vragen aan beiden ouders, ook al heeft de één al gezegd wat er moest gebeuren. Het lijkt alsof je uitgespeeld wordt, maar het kind is juist op zoek naar duidelijkheid. Als er geen eenduidigheid is, trekt het kind vaak zijn eigen plan.
De onderlinge discussie en strijd zal invloed hebben op de sfeer in huis. Je kind kan zich aan gaan passen door voorzichtig te zijn en bedachtzaam, om de sfeer maar goed te houden. Maar het kan ook zijn dat je kind moeilijk gedrag laat zien, omdat het de veiligheid en duidelijkheid mist. Sommige kinderen laten ook lastig gedrag zien, zodat ouders boos op hem worden en niet op elkaar. Het kind fungeert dan als een soort bliksemafleider.
Uit onderzoek blijkt dat als ouders goed samenwerken dat kinderen zich beter ontwikkelen en minder gedragsproblemen laten zien. Daarnaast voelen beide ouders zich meer betrokken bij de opvoeding.
In een goede samenwerking zijn 3 factoren van belang:
1. Overeenstemming: ouders trekken één lijn, ze overleggen en besluiten samen.
2. Ondersteuning: ouders zien elkaar als bekwame ouders en steunen elkaar.
3. Management: ouders maken afspraken samen en komen die na. Ze bieden elkaar de ruimte om alleen tijd door te brengen met hun kind. ( bron: dr. Nicole Lucassen (Erasmus Universiteit)
Als ouders is het dus van belang dat je als team samenwerkt. Ook als je niet meer samen bent is dit van cruciaal belang voor de ontwikkeling en welbevinden van je kind.
Dat dat niet altijd makkelijk is, kan ik me goed voorstellen. Maar bedenk dat zowel een vader als moeder een unieke bijdrage levert aan de opvoeding. De één is niet beter dan de ander, je vult elkaar aan. Iedere ouder wil het beste voor zijn kind, dus neem samen die verantwoordelijkheid!
5 tips voor een optimale samenwerking in de opvoeding:
- Ga in gesprek over de opvoeding, luister naar elkaar wat de visie over opvoeden en ouderschap is.
- Ga op zoek naar win-win situaties en neem besluiten.
- Toon begrip voor elkaars onzekerheden, valkuilen en fouten en kijk hoe je elkaar kunt helpen.
- Gun elkaar de ruimte en het vertrouwen in het contact met je kind.
- Geef jezelf en de ander de kans om te mogen ontwikkelen als ouder en opvoeder.
Kom je er samen niet goed uit of verzand je telkens weer in dezelfde discussies, roep er dan hulp bij. Een buitenstaander doorziet de patronen die zijn ontstaan en kan beide partners de ruimte bieden om gehoord te worden en te leren luisteren naar elkaar. Dat is het uitganspunt om weer samen de weg te vinden en te bouwen aan een sterk team.